روضه شب اول ـ مصيبت مسلم بن عقيل

جناب «مسلم» فرزند «عقيل بن ابي طالب» از بزرگان بني‌هاشم و پسر عموي حضرت اباعبدالله الحسين  علیه السلام بود.
امام حسين  علیه السلام از مدينه خارج شده و در مكه بود كه نامه هاي مردم كوفه و دعوت از ايشان بسيار زياد شد. آخرين نامه كه به امام رسيد و تعداد نامه‌ها كه به هزاران درخواست بالغ شد، امام بين ركن و مقام دو ركعت نماز گزارد و از خداوند متعال طلب خير كرد. سپس مسلم را خواست و پاسخ نامه ها را نوشت و در آن آورد : «سخن شما اين است كه: "امامي نداريم، به سوي ما بيا شايد خدا به سبب تو ما را هدايت و متحد كند". من ، مسلم بن عقيل برادر و پسر عموي خود را كه مورد اطمينان من است به سوي شما فرستادم، پس اگر براي من نوشت كه رأي خردمندان و اهل فضل و مشورت شما همان است كه در نامه هايتان خواندم بزودي نزد شما خواهم آمد... »..........

آداب شرکت در مجالس اهل بیت علیهم صلوات الله
1-    با نیت پاک وخالص باید شرکت کرد. مبادا بخاطر آشنایی با صاحب منزل و مجلس و یا رودربایستی با کسی ویا اجبار و اکراه در کار باشد.
2-    با وضو از منزل خارج شوید.
3-    سعی کنید با استحمام کردن و معطر شدن مبادا دیگران را در مجلس امام حسین آزرده خاطر کنیم.
4-    با بهترین لباس ومناسب ترین لباس در مجلس شرکت کنید( اگر ایام عزاداریست با لباس مشکی واگر ایام جشن و سرور وشادی اهل بیت است با لباسهای روشن و تمییزو معطر )
5-    ثواب حضور در مجلس اهل بیت را با امام زمان عج وارواح گذشته گانتان تقسیم کنید.
6-    تهیه کیسه یا پلاستیک برای کفش های خود.مبادا با کفش بروی فرش مجلس امام حسین پای گذارید که مطمئن باشید بر بال ملائک جسارت کرده اید.................

علقمه گفت ‏كه فرمود حضرت‏ باقرعليه السلام كه اگر بتوانى‏ كه زيارت ‏كنى آن حضرت‏ را در هر روز به اين زيارت در خانه خود بكن كه خواهد بود براى تو جميع اين ثوابها و روايت كرده محمّد بن خالد طيالسى از سيف بن عميره كه گفت بيرون رفتم با صفوان بن مهران و جمعى ديگر ازاصحاب خودمان بسوى نجف بعداز خروج حضرت صادق عليه السلام از حيره به جانب مدينه پس زمانى كه ما فارغ شديم از زيارت يعنى زيارت اميرالمؤمنين عليه السلام گردانيد صفوان صورت خود را به جانب مشهد ابو عبدالله عليه السلام پس گفت از براى ما كه زيارت كنيد حسين عليه السلام را از اين مكان از نزد سر مقدّس اميرالمؤمنين عليه السلام كه از اينجا ايما و اشاره كرد به سلام بر آن حضرت جناب صادق عليه السلام و من در خدمتش بودم سيف گفت پس خواند صفوان همان زيارتى را كه روايت كرده بود علقمة ابن محمّد حضرمى از حضرت باقر عليه السلام در روز عاشوراء آنگاه دو ركعت نماز كرد نزد سر اميرالمؤمنين عليه السلام و وداع گفت بعد از آن نماز اميرالمؤمنين عليه السلام را و اشاره كرد به جانب قبر حسين عليه السلام بسلام در حالتى كه گردانيده بود روى خود را به جانب او و وداع كرد بعد از زيارت او را و از دعاهايى كه بعد از نماز خواند اين بود:
متن دعای علقمه.....

پيشگفتار
كتاب :  چهل حديث كربلا
حديث كربلا، حديث حريت و حماسه‏هاست و روايتش روايت رويش و خيزش، و سرودش هميشه سرخ و حيات بخش و حركت زا .  در خصوص كربلا و حماسه هميشه جاويد عاشورا، در كتابى با نام «سيماى كربلا، حريم حريت» سخن گفته‏ايم و چندين حديث ازاحاديث اين دفتر را نيز در آنجا البته با شرح و بسطى بيشتر آورده‏ايم .  ديگر لازم نيست در اين مقدمه حرف به درازا كشد، تنها به تذكر چند نكته كه در فهم بهتر اين مجموعه مى‏تواند مفيد باشد بسنده مى‏شود :  1 . روايتهايى كه درباره كربلا، بويژه زيارت آستان قدس حسينى عليه السلام، در منابع روايى آمده است . بيشتر از اينها است كه در يك مجموعه چهل حديثى بگنجد، ما از صدها حديث، اين چهل نمونه را، از سخنان برگزيدگان خدا برگزيده‏ايم .  2 ـ احاديث از كتابهاى معتبر نقل شده و بيشتر آنها را در كتاب وزين كامل الزيارات مى‏توان ديد، كتابى كه در نظر دانشوران شيعى معتبراست و محكم .  3 ـ در انتخاب حديثها، علاوه بر نكات چندى كه در نظر بوده اين نكته نيز در نظر گرفته شده است كه تا حد امكان حديثى نقل شود كه كم لفظ و معتبر، اما پر معنى باشد تا حفظ آن براى همه سهل و ممكن باشد .  4 ـ پيشاپيش اقرار مى‏شود كه ترجمه‏ها نارسا بوده و آن لطف بى نظيرى كه در سخن معصوم عليه السلام است در ترجمه‏ها ديده نمى‏شود ما تلاش خويش را كرده‏ايم، اميد كه مقبول درگاه حضرت حق واقع گردد . 
محمد صحتى سردرودى قم ـ 10/8/ 73

(40-36 هجري) پس از قتل عثمان مردم به خانه علي علیه السلام هجوم بردند و خواهان بيعت با آن حضرت شدند . امام ـ که در ابتدا حاضر به پذيرش خلافت نبود ،  پس از اصرار فراوان مردم و قبول شرايط امام از سوي مردم ـ زمام امور خلافت را در دست گرفت و در طول چهارسال و نه ماه خلافت خويش‌ ،  در دو بخش اقدامات اصلاحي (اجراي عدالت و از بين بردن فاصله‌هاي نارواي طبقاتي‌) و اقدامات سياسي و نظامي (جنگ با سه گروه ناکثين‌ ، قاسطين و مارقين‌) به فعاليت پرداخت‌ . حسين علیه السلام در اين دوران در تمام فعاليت‌هاي سياسي‌ ،  اجتماعي‌ ،  فرهنگي و نظامي مشارکت فعال داشت‌ . به نوشته منابع تاريخي درجريان جنگ جمل (با گروه پيمان شکن يا ناکثين‌) که در سال سي و ششم هجري قمري‌در نزديکي بصره رخ داد ،  امام حسين علیه السلام نقش مهمي داشت‌ ،  چنان که فرماندهي جناح راست سپاه امير المومنين را برعهده داشت و رشادت‌هاي زيادي از خود نشان داد . در جنگ امام علي علیه السلام با گروه قاسطين يا ظالمين (جنگ صفين‌) که از ماه رجب سال 36 هجري قمري آغاز و در صفر سال 37 هجري قمري با ماجراي حکميت پايان يافت‌ ،  حسين علیه السلام قبل از جنگ با خطبه‌هاي آتشين خود ،  مردم کوفه را براي مقابله با معاويه بسيج مي‌کرد و در جريان جنگ نيز شجاعت‌ها و دلاوري‌هاي زيادي از خود نشان داد ،  چنان که امام علي علیه السلام پيوسته مراقب بود تا آسيبي به آن حضرت و برادرش‌حسن علیه السلام نرسد و هميشه مي‌فرمود: «براي حفظ نسل رسول خدا صلی الله علیها و آله مراقب آنان باشيد . »از آن حضرت خطبه‌اي در جنگ صفين نقل شده است که ضمن آن مردم را به جنگ ترغيب مي‌کردند . امام حسين علیه السلام در همان مراحل مقدماتي جنگ صفين‌ ،  در گرفتن مسير آب از دست شاميان نقش داشت‌ . امام علي علیه السلام پس از آن پيروزي‌فرمود: «هذا اول فتح ببرکة الحسين‌ . » بعد از پايان جنگ و ماجراي حکميت نيز امام حسين علیه السلام يکي از شاهداني بود که امام علي علیه السلام براي نظارت بر روند مذاکرات او را برگزيد . امام حسين علیه السلام در جنگ نهروان با گروه مارقين (خوارج‌) که در سال 38 هجري قمري صورت گرفت‌ ،  نيز نقش فعال داشته و سمت فرماندهي بخشي از سپاه را به عهده داشته است‌ . آن حضرت در دوره خلافت علي علیه السلام ضمن نقش پر تلاش در امور نظامي در امورديگر نيز مشارکت فعال داشت که از آن جمله مي‌توان به آموزش و تعليم قرآن‌ ،  رسيدگي به نيازمندان‌ ،  حل وفصل امور سياسي‌ ،  قضايي و اجتماعي اشاره کرد

پژوهشي در بازگشت اهل بيت به کربلا

مقدمه

اربعين حسيني يکي از پربحث‏ترين واقعه‏ي طف است ، که از جوانب مختلف مورد تحقيق و بررسي محققان قرار گرفته و تاکنون آثار و دست آوردهاي گران‏بهايي در اين زمينه ارائه گرديده است و با حرکت زمان پژوهشهاي ارزنده‏تر و جامع و کامل‏تري بهره‏ي جامعه‏ي پژوهشگران سخت‏کوش مي‏گردد و از جمله‏ي اين تحقيقات ارزنده ، تحقيقي است که محقق فاضل و نستوه جناب عمدة الأعزة آقاي محمد امين پوراميني از فضلاي بنام حوزه‏ي علميه‏ي قم انجام داده ، و جدا قابل استفاده و بهره‏مندي حقيقت جويان قرار گرفته و در طليعه‏ي تحقيقات ديگر ايشان مورد توجه مي‏باشد . وفقه الله لمرضاته و ايده بروحه ، آمين . قم - محمد هادي معرفت 15 محرم 1424

....

حسين بن على  عليه السلام   در فرازهايى از سخنانش ، اهل بيت پيامبر صلی الله عليه و آله و شخص خويش و همچنين بنى اميه را عموما و از ميان آنان (معاوية بن ابى سفيان و يزيد بن معاويه ) را خصوصا معرفى نموده است كه يكى از آثار و ابعاد مهم اين معرفى اين است كه جهانيان متوجه اين نكته باشند و اين حقيقت را از زبان فرزند رسول خدا  صلی الله عليه و آله دريابند كه انگيزه جنگ و نزاع در ميان اين دو خاندان و عامل اصلى پديدآورنده واقعه عاشورا و حادثه كربلا يك انگيزه و عامل شخصى و مادى و يا مقطعى نبوده است بلكه اين اختلاف داراءى ريشه عميق و برخاسته از طرز تفكر دينى و اعتقادى اين دو خاندان بوده است كه از دوران بعثت پيامبر اسلام در دو جبهه مخالف و با دو هدف متضاد در مقابل هم قرار گرفته بودند ....

پيشگفتار
اهداء به پيشگاه سرور و سالار شهيدان حضرت ابى عبدّاللّه الحسين علیه السلام مظلوم كربلا . . . و تقديم به روح پر فتوح مرحوم حضرت حجّة الاسلام و المسلمين حاج سيّد محمود موسوى هشترودى (ره ) والد محترم حضرت حجّة الاسلام و المسلمين حاج سيّد طه موسوى هشترودى (حفظه اللّه ) كه حقّا در تدوين و چاپ اين كتاب و آثار ديگر اينجانب زحمات وافرى را متحمل گرديده اند ، و با قلم مؤثّر و شيواى خويش كتابهاى اينجانب را به مقدّمه اى زيبا مزيّن فرموده اند ، اميد است ثواب اين كتاب و دعاى خوانندگان محترم به روح بلند و ملكوتى والد محترم ايشان كه حقيقتا عاشق ابى عبداللّه علیه السلام بوده است ، برسد . همچنين بدينوسيله از جناب مستطاب حضرت حجّة الاسلام و المسلمين سيّد عبداللّه حسينى (حفظه اللّه ) مديريّت محترم انتشارات مهدى يار كه در چاپ و نشر كتب اينجانب زحمات شايانى كشيده اند ، تشكّر و قدر دانى مى گردد ، و از خداوند منّان مسئلت دارم به ايشان توفيق روزافزون عنايت فرمايد ، كه حقّا در نشر فرهنگ غنى اهل بيت علیه السلام تلاش مجدّانه اى را به انجام رسانيده اند . سعيكم مشكورا ر – يوسفى قم - صفر المظفر 1422

268. تاريخ الطبري - به نقل از عبد اللَّه بن شريک عامري، از امام زين العابدين‏ عليه السلام -: پس از آن که عمر بن سعد بازگشت، امام حسين‏ عليه السلام ياران خود را در نزديکي غروب [شب عاشورا] گِرد آورد. من، بيمار بودم. خودم را به او نزديک کردم تا بشنوم. شنيدم که پدرم به يارانش مي‏فرمايد: «خداي - تبارک و تعالي - را به بهترين گونه مي‏ستايم و او را در خوشي و ناخوشي ستايش مي‏کنم. خدايا! تو را مي‏ستايم که به نبوّت، گرامي‏مان داشتي و قرآن را به ما آموختي و ما را در دين، فهيم کردي و گوش و ديده و دل برايمان قرار دادي و ما را از مشرکان، قرار ندادي.
امّا بعد، من، نه ياراني نزديک‏تر و بهتر از يارانِ خود سراغ دارم و نه خانواده‏اي نيکوکارتر و برقرار کننده پيوند از خانواده خود. خداوند از جانب من به همه شما جزاي خير دهد! هان که گمان دارم از دست اين دشمنان، فقط فردا را داريم. هان! به شما اجازه رفتن دادم. همگي مي‏توانيد برويد که تعهّدي به من نداريد. اين شب است و تاريکي، شما را فرا گرفته است. آن را مَرکب خود کنيد».........

مورخين نقل کرده‏اند چون جنگ ميان دو لشکر به شدت خود رسيد عمر بن خالد و غلامش سعد و مجمع بن عبدالله و جنادة بن الحارث از ياران حسين عليه‏السلام چهار نفري به سپاه عمرسعد حمله کردند، سپاه دشمن آن‏ها را محاصره کرد و در ميان آنان تفرقه افکند و نزديک بود همه را يک جا به شهادت برسانند.
حسين عليه‏السلام برادرش ابي‏الفضل را خواند و او را فرمود برو آنان را نجات ده حضرت يک تنه به دشمن حمله کرد و ياران امام را در حالي که جراحاتي بر تن داشتند از چنگ دشمن نجات داد و خواست آن‏ها را به خدمت امام بياورد ايشان از برگشتن از قتال امتناع نمودند و به جنگ پرداختند و ابي‏الفضل نيز از آنان دفاع مي‏کرد تا به شهادت نائل شدند، آن گاه حضرت ابي‏الفضل بخدمت برادر بازگشت و واقعه را گزارش نمود [1] .
[1] ابصار العين ص 29 - کامل 394:3 - مقاتل الطالبيين ص 85.